Odbiór radiowy słabych stacji, w tym stacji krótkofalarskich, na pasmach krótkich KF 300 kHz - 30 MHz (ang. HF - high frequency) w dużych blokach mieszkalnych praktycznie nie jest możliwy. Żelbetonowa konstrukcja bloku skutecznie ekranuje mieszkania przed dostępem fal elektromagnetycznych. Rozwieszenie w pomieszczeniu anteny drutowej nie daje zadowalających rezultatów. Odbiór polepsza się nieco, jednak równocześnie antena wewnętrzna znacząco polepsza odbiór zakłóceń elektrycznych. W przypadku, gdy nie ma możliwości rozwieszenia anteny zewnętrznej pozostaje wykonanie anteny ramowej. W przypadku odbioru stacji w całym paśmie krótkofalowym dobre rezultaty daje zastosowanie szerokopasmowej anteny ramowej opisanej w czasopiśmie Elektronika Praktyczna 8/2000.

Antenę wykonano wykorzystując do tego celu przewód elektryczny w izolacji z tworzywa sztucznego. Nawiniętą czterozwojową cewkę umieszczono we wnętrzu okna. Cewkę zamocowano za pomocą kleju termicznego.

Przewody antenowe wyprowadzono na zewnątrz przez otwory wentylacyjne okna, a następnie wprowadzono do pomieszczenia przez otwór wywiercony w pobliżu okna w ścianie budynku.

Do budowy układu zostały wykorzystane zupełnie przypadkowe tranzystory pracujące w zakresie radiowym 2N3711, 2N3906 i BF 173 znalezione w domowych zasobach. Wartość wzmocnienia tranzystorów 2N3711, 2N3906, zmierzona miernikiem uniwersalnym, wynosiła około 300. Wartość ta dla tranzystora BF 173 była niższa od 100. Doświadczalnie dobrano wartości oporów polaryzujących bazy tranzystorów T1 i T2. Schemat elektryczny uzupełniono o filtr zasilania, tłumik sygnału wyjściowego i sygnalizację zasilania. Modyfikacje układu oraz zmierzone wartości napięć przedstawiono na schemacie:

Układ zmontowano na zaprojektowanej i wykonanej do tego celu płytce drukowanej. Zastosowano płytkę dwustronnie pokrytą miedzią. Ścieżki namalowano ręcznie i wytrawiono w roztworze chlorku żelaza. Warstwy miedzi na drugiej stronie nie trawiono, lecz nawiercono grubszym wiertłem w miejscach, w których odprowadzenia elementów elektronicznych nie powinny mieć kontaktu z masą układu. Ta warstwa miedzi została połączona z masą układu tak, aby stanowiła warstwę ekranującą.

Wzmacniacz może być zasilany napięciem niestabilizowanym z zakresu 6 - 9 V.

Wzmacniacz zamontowano w puszce energetycznej w pobliżu ramy okiennej. Sygnał poprowadzono do odbiornika przewodem pomiarowym 50 Ohm o długosci ponad 5 m.

Za pomocą odbiornika globalnego TECSUN PL-880 odbierano sygnały stacji krótkofalarskich, radiotelefonów CB i stacji radiofonicznych, pracujących z emisjami CW, SSB i AM. Efekt działania anteny i wzmacniacza jest zaskakująco dobry.

http://www.skalgo.5v.pl